Onder plaatselijke verdoving is de krop opengemaakt en alle troep er uit gehaald. En toen werd het pas echt spannend omdat er een grote kans was op infectie. Daarbij was het maar de vraag of het toch al zwakke kippetje deze ingreep zou overleven...
Op 16 april jl. heb ik in Soest 2 kippetjes opgehaald.
Op foto 1 en 2 is te zien hoe beroerd ze er uit zagen.
2 weken later, op 3 mei, bleek een van de twee een verstopte krop te hebben. Het groenstrook achter mijn tuin was voor het eerst sinds maanden weer eens gemaaid en waarschijnlijk hebben kinderen grote plukken gras bij de kippen gegooid. Die lusten dat natuurlijk wel, maar met het gevolg dat er dus één van de kippetjes een verstopte krop had. Eerst heb ik zelf geprobeerd de verstopping weg te krijgen met wrijven en de kip op z’n kop te houden, maar dat lukte allemaal niet. En omdat het kippetje nog maar 2 weken bij mij was en nog niet echt herteld was van haar miserabele leven en geen enkele reserve op haar magere lijfje had, wist ik dat er snel moest worden ingegrepen. En dus vond ik op zaterdagavond een dierenarts die bereid was het kippetje te opereren. Ruim een uur zijn ze bezig geweest! Onder plaatselijke verdoving is de krop opengemaakt en alle troep er uit gehaald. En toen werd het pas echt spannend omdat er een grote kans was op infectie. Daarbij was het maar de vraag of het toch al zwakke kippetje deze ingreep zou overleven…
Het kippetjes heb ik binnen gehouden in een doos met zaagsel en stro en ieder 4 uur heb ik haar via een pipetje een papje van legkorrels en legmeel gegeven. En water. En antibiotica. En pijnstillers. En ze liet alles toe en was zo zwak.
En als een wonder ging ze na 3 dagen weer wat geluidjes maken en na 4 dagen stond ze in de doos. Toen heb ik haar naar een veel groter ‘ziekenverblijf’ in de schuur overgebracht (en overdag in de zon in tuin gezet met de hoop dat die extra warmte haar goed zou doen). En na 10 dagen kon ze weer bij de andere kippen. En nu is ze een flinke kip geworden, met ook weer en prachtig verenkleed! En ik ben zo blij dat dit kippetje niet alleen een tweede maar ook een derde kans heeft gekregen! Met speciale dank aan dierenarts Nicolle Mollink van DAP De Uitweg in Rotterdam
Op de laatste 2 foto’s is te zien hoe mooi de kippetjes er nu uitzien. En het lijkt wel of ze er zelf ook trots op zijn!
Overigens gebruik ik de voor- en na foto’s van deze kippetjes om iedereen in mijn omgeving en op het werk te informeren over de erbarmelijke omstandigheden waarin deze kippetjes gehouden worden en probeer ik iedereen te overtuigen van het feit dat ze toch vooral moeten op letten dat ze alleen eieren met eiercode 0 (nul) kopen. En echt: het werkt!