Met de verhalen van de geredde vleeskuikens Winnie en Daantje en hun dagboeken willen we laten zien dat er achter die ruim 500 miljoen vleeskuikens die ieder jaar in ons land geslacht worden er ruim 500 miljoen keer per jaar een enorme tragedie plaats vindt bij een individu dat onvoorstelbaar intens lijd voor de korte lekkere trek van ons mensen.
Een kuiken wat we met Pasen schattig, lief en donzig vinden, maar wat ons niet verhindert er in de industrie meedogenloos wreed mee om te gaan. Winnie en Daantje staan voor al die kuikens die geen naam krijgen en hetzelfde leven moeten ondergaan als zij. Winnie en Daantje zijn uiteindelijk niet ruw gevangen en gruwelijk aan hun eind gekomen.
Maar toch zullen zij, ondanks dat wij het hun zo erg gunnen, nooit het leven kunnen krijgen waar zij als jong voelend levend wezen recht op hebben. Als jong dier kampen zij met een gigantisch overgewicht waardoor zij erg gehinderd worden in hun natuurlijke gedrag en waardoor zij nooit oud worden.
Winnie en Daantje kwamen op ons pad en daardoor vingen wij hun op. Omdat zij recht hebben op als dat mogelijk is nog een stukje mooie tijd in hun leven. Soms vallen er een paar vleeskuikens van een veewagen en ook dan vangen wij deze dieren op. Maar we zullen nooit vleeskuikens als Winnie en Daantje vrijkopen van de slacht. Omdat we dan alleen de markt vergroten en er aan bijdragen dat er nog meer kuikens lijden. Met de legkippen die naar de slacht gaan is het een ander verhaal. Zij worden in korte tijd intensief gebruikt voor de eieren en zijn daarna voor de boer en de industrie vrijwel waardeloos.
Array