Winnie is 17 weken oud. Hij is een echte haan aan het worden. Zijn kam is weer een stukje gegroeid en ziet er nu uit als een heuse hanenkam. De veren in zijn hals zijn langer geworden en ook krijgt hij lange veren onder op zijn rug boven zijn drie staartveren.
Onze Winnie is een tijd lang stil gebleven wanneer haan Nicolaj ’s nachts en in de vroege ochtend in de keuken aan het kukelen was. Maar sinds deze week begint hij in mijn huiskamer mee te kukelen. En vanmorgen begon hij zelfs als eerste te kukelen. Gelukkig houdt hij dat niet lang vol, want het klinkt al een stuk harder en mijn slaapkamer grenst aan de huiskamer. Het begint al meer op kukelen te lijken, maar mooi en zuiver klinkt het nog altijd niet.
Kijk en luister hoe Winnie zijn best doel om te kukelen:
Gevaarte
Winnie blijft groeien. Hij torent nu boven iedereen uit. Hoog tijd dus weer voor een weegschaal momentje. Het komt niet echt als een verrassing als ik zijn gewicht lees nadat ik hem op de weegschaal getild heb: 5240 gram! Zo zwaar voelt het wel als ik hem iedere avond en ochtend optil om naar binnen en naar buiten met hem te gaan. Sinds kort slaapt zijn vriendinnetje Djum djum niet meer bij hem in de bench. Ik merkte dat de kleine Djum djum zijn gevaarte toch wel erg in de gaten ging houden. Alsof ze bang was dat hij haar zou verpletteren.
Moe
Winnie is nog altijd de laagste in de pikorde. Soms als hij voorin zit te eten in de ren, gaat hij gauw helemaal achterin de ren staan wanneer er een kip de ren binnen komt. Winnie durft dan de deur van de ren niet meer uit te gaan en zo zit hij dan daar een tijdje gevangen. Winnie ligt ook vaak, hij is gauw moe. Door de last van zijn enorme gewicht ligt hij vaak in een van de konijnenhokken op een dikke laag hooi uit te rusten. Het is immers niet niks als je dat de hele dag met je mee moet slepen.
Dat vind legkip Dicky ook. Die ligt vaak bij Winnie in de buurt op het hooikussen. Als een soort lotgenoot. Want ook Dicky heeft een enorm gewicht met zich mee te zeulen. Zij heeft een hele dikke zware buik die vol met eieren zit. Toen ze anderhalf jaar geleden gered werd van de slacht had ze dat al. Omdat ze daardoor niet plaatsbaar was, mocht ze haar laatste tijd bij mij in de tuin doorbrengen. Een operatie durfden we niet aan vanwege het grote risico op overlijden. Het is een wonder dat ze nog leeft. En gelukkig ook geniet, al is het best een zwaar leven om zo’n buik vol eieren met je mee te slepen. Maar ze neemt nog graag een zand- en zonnebad.
Janneke
Als het op eten aan komt is Winnie onverbeterlijk. Hij heeft ontdekt hoe de automatische voerbak werkt en weet nu dat wanneer hij op het roostertje gaat staan, de gleuf van de voerbak open gaat en dat hij daar dan uit kan gaan eten. Omdat ik nogal veel bezoek heb van duiven in mijn tuin, was die automatische voerbak juist zo handig voor de kippen. Van het gewicht van een duif gaat de voerbak niet open. Nu gooi ik maar afgepast iedere keer een beker scharrelkorrel in de automatische voerbak en hou Winnie scherp in de gaten. En niet alleen Winnie, want ik betrapte vandaag ook konijn Janneke op het rooster van de automatische voerbak. Slim konijn!
Winnie ontdekt de automatische voerbak: