Winnie is nu 15 weken oud. Dominee Hans Bouma liet me weten dat hij staatssecretaris Dijksma en de leden van Vaste Kamercommissie voor Economische Zaken een brief gaat sturen en hen daarin zal vragen hoe het kan dat meer dan 500 miljoen vleeskuikens als Winnie jaarlijks in ons land bewust ziek gemaakt worden en hoe het kan dat hun ouders honger en dorst moeten lijden.
Dominee Hans Bouma zal in zijn brief vragen wanneer de politiek de wet Dieren gaat handhaven en wanneer men van plan is deze nachtmerrie te stoppen. Wil je net als dominee Hans Bouma ook iets voor Winnie en al zijn soortgenootjes doen: lees dan deel 10 nog eens en stuur net als Hans Bouma ook een mail met vragen naar de politiek en vraag om antwoord. Al die vele miljoenen kippen en kuikens zitten opgesloten en kunnen niets anders doen dan volledig opgaan in hun ellendige bestaan. Jij als mens kunt wel wat doen. Jij kunt er voor kiezen om er niet aan mee te doen door geen kip te eten. En jij kunt hun stem zijn.
Beroemd
Winnie wordt nog eens beroemd. Pas geleden stond hij zelfs in de zaterdageditie van de Telegraaf. En hij krijgt meer bezoek dan ik. Vandaag kwam Karen Soeters van PiepVandaag op bezoek, speciaal voor Winnie. Karen wilde eindelijk eens kennis met hem maken. Zij had op PiepVandaag (waar dit dagboek in eerste instantie is geplaatst) middels Winnie’s dagboek zijn wel en wee natuurlijk gevolgd, maar oog in oog elkaar zien is toch wat anders. Winnie viel haar gelukkig niet tegen. Ze vond hem alleen best wel heel erg groot. Dat is hij ook: een reuzenjong. En ondanks dat Winnie best stevig op zijn poten staat, vond ze hem toch wel moeilijk lopen door het enorme gewicht wat hij met zich mee moet zeulen.
Verliefd
Karen vond Winnie een ongelofelijk leuk en grappig dier. Ze heeft Winnie heel lang in haar armen gehad. Winnie vond dat best gezellig. Ze vond hem knap en zo lief, Karen keek bijna verliefd. Niet zo gek ook, want Winnie is best een knappe jongen. Na heel wat lieve woorden tegen hem gezegd te hebben, zette Karen Winnie eindelijk voorzichtig op de grond neer.
Bekijk het filmpje waarin Winnie kennismaakt met Karen:
Smikkelen
Vlak voordat Karen wegging was het weer een beetje feest. Ik had gisteren uit de koeling van de ekowinkel De Aanzet tassen vol met biologische groenteafval en broodkruimels gehaald. Alleen dan mag ik weer thuiskomen van de kippen en konijnen. Ze zijn af en toe best streng. Karen trakteerde hen nu op al dat lekkere groen. Bang dat het afgepakt zou worden, ging Winnie er snel vandoor met een andijvieblad. Als Winnie rent huppelt hij een beetje, dat komt omdat hij zo dik is, een lief gezicht. Als afscheidscadeau kreeg Karen van de geredde legkippen nog een doosje eieren mee voor thuis. Ze was er blij mee. Want een verantwoorder ei dan dat van een geredde legkip bestaat er immers niet. Dat wordt vanavond lekker smikkelen zonder schuldgevoel voor Karen.
Kijk mee hoe Karen de kippen voert: